Beste maatschappij
Ik ben al sinds begin 2024 een hoogopgeleide werkzoekende en bond het afgelopen jaar een hevige strijd aan met tientallen vacatures, sollicitatiegesprekken, opdrachten en testen. Met een rugzak vol relevante diploma's (master, bachelors, postgraduaat, certificaten) en als ervaren leerkracht, sociaal werker, netwerker, ondernemer, jobcoach en planner, werd ik door 2/3 van de werkgevers waarbij ik solliciteerde, uitgenodigd. Wetende dat de jobs waarvoor ik solliciteer gemiddeld 50 tot 300 kandidaten aantrekken, is het positief dat ik zo vaak op gesprek mocht komen.
De vele sollicitaties hadden fijne, motiverende en boeiende gesprekken tot gevolg. Vaak diende ik ook een opdracht of presentatie voor te bereiden en werd ik onderworpen aan psychotechnische tests en persoonlijkheidsinterviews. Hoewel ik begrip heb voor bedrijven en organisaties die dit zo aanpakken, brengt het erg veel druk en stress met zich mee, zeker na tientallen sollicitaties.
Bovendien duren zo'n sollicitatieprocedures soms 2 maanden of langer. Dit maakt dat het allemaal zo langzaam vooruit gaat en je niet dagelijks kan solliciteren, want plots overlappen dan alle afspraken en opdrachten met elkaar en stapelt de druk en stress zich enkel hoger op.
Je hebt een top profiel, maar...
Helaas mocht ik nog niet het winnende lotje trekken. Ik werd al een tiental keer 2e en kreeg vaak enkel de positieve feedback te horen, gevolgd door de 'maar, de andere kandidaat had net iets meer dit of dat'. Ik kreeg meermaals te horen dat mijn opdracht inhoudelijk de sterkste was van alle kandidaten. Vaak hadden de uiteindelijke winnaars toch net iets meer ervaring in de functie zelf of matchten ze de 'vibe' van het bedrijf net iets beter tijdens het gesprek. Zo hoorde ik ook al wat tegenstrijdige dingen, zoals dat ik de commerciële factor wat miste en mezelf dus wat meer mocht verkopen, maar ook dat ik net iets te veel mezelf probeerde te verkopen...
Na een tijdje weet je niet meer goed wat het beste is en verlies je het vertrouwen in jezelf en je kunnen.
Het helpt overigens niet dat mensen in mijn omgeving me aansporen om dan maar 'eender wat te gaan doen'. Dat is niet erg helpend. Ik zoek een duurzame job die matcht met mijn competenties, krachten en talenten en vooral een job die ik graag wil doen, want niemand houdt het lang vol op een plek waar die ongelukkig is.
Werkzoekenden zijn geen profiteurs
Gelukkig ben ik verder gezond en zijn er geen zaken die mijn afstand tot de arbeidsmarkt vergroten. Helaas heb ik wel wat vrienden en kennissen bij wie dit wel het geval is en die een nog lastiger traject voor de boeg hebben. Bovendien heb ik tijdens mijn vorige job als jongerencoach/jobcoach mogen aanschouwen hoe groot en veelvuldig de drempels naar een duurzame job kunnen zijn.
Ik zoek al bijna 1 jaar en voel de financiële en mentale druk om 'NU' werk te vinden.
Stel je eens voor hoe dit voelt voor iemand met een arbeidsbeperking, een psychische kwetsbaarheid, een beperkte (maar groeiende) kennis van onze taal, een leeg CV, een hoop andere problemen,...
Ook zij verdienen een duurzame job die aangepast is aan hun vermogen.
Via deze weg wil ik heel graag meer aandacht en bewustzijn vragen voor de hindernissen op het pad van een werkzoekende.
Na de aankondiging van de plannen van onze nieuwe regering om werkloosheidsuitkeringen te beperken in de tijd, lijkt het me tijd om alle perspectieven op tafel te leggen en de maatschappij uit de nodigen om alle brilletjes eens op te zetten en zich te ontdoen van het idee dat werkzoekenden profiteurs van het systeem zijn, lui zijn en te kieskeurig zijn. Dat zijn we hoegenaamd niet. We zitten niet stil, we hebben wel voldoende tijd nodig en indien gewenst, de nodige ondersteuning en hulpverlening.
Met vriendelijke groeten
Ellen Lecompte
PS: concrete jobvoorstellen in de sociale sector mogen gemaild worden!
