Jolien Stremersch verdiept zich als doctorandus aan de UGent in het thema “werkzoekkwaliteit”.
Van waar de keuze om onderzoek te doen naar dit onderwerp?
“Ik heb bedrijfspsychologie gestudeerd en op het einde van mijn studie vroegen ze me om te doctoreren. Er waren twee vacatures en ik heb gesolliciteerd, maar werd derde. Toen mijn huidige promotor bij de faculteit Economie even later iemand zocht om onderzoek te doen rond werk zoeken, kwam ze zo bij mij terecht. Ik was direct geïnteresseerd ook al had ik op voorhand nog niet over dit onderwerp nagedacht. Bij psychologie doen ze voornamelijk onderzoek naar de kant van de bedrijven, bijvoorbeeld naar de manier waarop bedrijven kandidaten rekruteren en selecteren. De ervaring van werkzoekenden kwam daar niet echt aan bod.”
Kan je je onderzoeksonderwerp even uitleggen?
“Tot nu toe is er enkel aangetoond dat hard en veel zoeken naar werk werkzoekenden helpt om werk te vinden. Wij vertrekken daarentegen van het idee dat het belangrijk is dat je op de juiste manier naar werk zoekt: kwaliteit in plaats van kwantiteit. Dit gaat bijvoorbeeld over heel gericht zoeken en solliciteren in de plaats van je cv zomaar naar 20 bedrijven te sturen. Heel specifiek onderzoek ik een model dat stelt dat kwalitatief werk zoeken bestaat uit 4 stappen:
- een duidelijk doel vooropstellen
- een planning maken
- het werk zoeken zelf
- reflecteren
Ik hoop aan te tonen dat dat deze stappen een invloed hebben op hoe snel je een job vindt, of je meer tevreden bent over die job en of die job beter bij jou past.”
Welke tips kan je geven op basis van onderzoek?
“Tot nu toe heb ik een studie afgerond waarin we studenten volgden tijdens hun zoektocht naar een stage. Vooral planning en reflectie bleken daar heel belangrijk.
- Als eerste tip kan ik dus meegeven je werkzoekproces goed te plannen. Hoe beter de studenten planden, hoe sneller ze een stage vonden. Dit betekent concreet dat je voor jezelf duidelijk beslist waar je gaat zoeken en wanneer. Je stelt een planning op en houdt je daaraan. Daarnaast is het belangrijk het stage of werk zoeken goed voor te bereiden. Hiermee bedoel ik bijvoorbeeld je cv en brief aanpassen aan het bedrijf waar je solliciteert.
- Aan de andere kant bleek reflectie te beïnvloeden hoe tevreden studenten waren over hun stageplaats. Een concrete tip is dat je na een sollicitatie best even stilstaat bij hoe het gegaan is. Vraag jezelf: ‘Heb ik het doel dat ik had vooropgesteld bereikt of niet?’ en ‘Wat kan ik doen om het in de toekomst beter te doen?‘. Het kan ook interessant zijn om aan het bedrijf zelf te vragen wat er beter kan. Vaak doen bedrijven dat niet automatisch, maar we raden aan om eens te bellen en feedback te vragen. Dat lijkt misschien een grote stap, maar het kan helpen in het verdere werk zoeken.
Verder heb ik ook deelnemers van Co-Searching workshops geïnterviewd. Het zoeken naar werk kan soms erg frustrerend zijn. Deelnemen aan workshops met andere werkzoekenden hielp deelnemers inzien dat ze niet alleen zitten met deze frustraties. Ook gaven de deelnemers aan dat ze dankzij Co-searching effectiever konden solliciteren en doelen stellen.”
Heb je nog andere tips?
“Wat ik zelf heel belangrijk vind, is dat je je niet moet laten opjagen door anderen; niet door de VDAB, maar ook niet door jouw moeder of vader. Kijk naar wat jij wil en ga daarvoor. Ook al is er druk van anderen, hou vol en neem niet zomaar iets aan wat je niet echt wilt doen om er maar vanaf te zijn.”
Wat ga je nog onderzoeken?
“Ik onderzoek momenteel welke individuele kenmerken een invloed hebben op werkzoekgedrag, bijvoorbeeld persoonlijkheid en financiële behoefte. Voor de studie daarna willen we workshops geven en onderzoeken of we mensen kunnen stimuleren om meer kwalitatief op zoek te gaan naar werk. We willen elke fase apart behandelen. Eerst zouden we kijken hoe we mensen kunnen helpen voor zichzelf een doel op te stellen, dan een workshop rond planning, eentje rond het zoeken zelf en tenslotte eentje over reflectie. We zien dat mensen wel weten dat reflecteren heel belangrijk is, maar dat het nog weinig gebeurt.”
(door Marieke Carpentier)
