Als 18-jarige droom je weg over je ideale loopbaan terwijl de werkelijkheid helemaal anders kan uitdraaien: je krijgt nieuwe interesses, jouw diploma is niet gegeerd op de arbeidsmarkt, je lief vindt een job in het buitenland en jij gaat mee om daar te werken… Kortom, een vaste loopbaan staat niet in de sterren geschreven.
Verschillende levensomstandigheden kunnen iemand vroeg of laat dwingen tot andere professionele keuzes. Dit was ook zo bij Annelies, die na een jarenlange carrière als vertaalster bij de overheid besliste om aan de slag te gaan bij een trainings- en onderzoekscentrum. Lees hier het tweede deel van haar verhaal!
Ondanks je interessante takenpakket bij jouw eerste job, besloot je toch om er een punt achter te zetten. Waarom?
Ik had het gevoel dat ik vastzat in bepaalde structuren en op automatische piloot begon te werken. Dat was niet goed voor mezelf én zou op termijn ook niet goed zijn voor de organisatie. Ik voelde steeds meer dat er een keuzemoment aankwam: me nestelen in bestaande, bekende structuren, vasthouden aan wat ik kende… Of kiezen voor een nieuw avontuur, verandering… Een nieuwe start op een nieuwe plek.
Eigenlijk is het een besef dat langzaam is gegroeid. Tussen de vraag of dit de job was die ik tot aan mijn pensioen zou doen en mijn effectieve vertrek zat twee jaar tijd… Het is dus zeker geen overhaaste beslissing geweest.
Als je nu terugblikt op de die eerste werkervaring… Was het dit wat je wou?
Eigenlijk wel. Zoals ik aan het begin van ons gesprek al aangaf: ik heb nooit een uitgestippeld parcours voor ogen gehad. Maar ik ben oprecht blij en best wel trots dat ik heb gewerkt voor een instelling die maatschappelijk relevant is en dat ik dagelijks naar huis ging met de gedachte dat ik bijgedragen had aan iets dat zinvol is. Bovendien is het een enorm cadeau om zoveel kansen en vertrouwen te krijgen. Dat heb ik altijd erg goed beseft.
Wat waren de volgende stappen na het opzeggen van je contract? Wat deed je toen?
Ik was doodmoe, dus ik had eerst en vooral een paar erg rustige maanden nodig om op adem te komen. Geen zware uitspattingen of wereldreizen dus…
Hoe ervoer je die periode?
Als ik er nu op terugblik, was het best wel een pittige periode. Ik verlangde naar rust en naar wat voor mij echt wel een jaar “vakantie” mocht worden. Mijn omgeving was echter heel onrustig en stond twee weken na mijn exit alweer te zwaaien met jobadvertenties. Die onrust heeft ook heel veel impact gehad op mijn eigen beleving van die periode.
Dat heeft er ook toe geleid dat ik na een aantal maanden toch opnieuw ben beginnen te werken, als verkoopster in een boetiek. En ook al vind ik tot op de dag van vandaag dat ik een langere rustpauze had verdiend, ben ik wél enorm blij met die ervaring. Proeven van een compleet andere job, in een heel andere sector, met een volledig andere mentaliteit, in een andere stad… Héérlijk was het én uitdagend!
De functie daar was niet te vergelijken met wat ik 15 jaar lang had gedaan: ik was een verkoopster, dus ik moest veel minder verantwoordelijkheid dragen. De job stopte wanneer de winkeldeur op het einde van de dag gesloten werd. Ik hielp er de klanten en zorgde ervoor dat de winkel er op elk moment spik en span uitzag. Ik zorgde ook samen met mijn collega’s voor het overzicht van de stock, bracht met hen verslag uit over de behaalde cijfers bij het management en probeerde in teamverband constructief samen te werken met onze “concullega’s”…
Inmiddels vond je weer een nieuwe job. Wat doe je nu precies?
Vandaag ben ik opnieuw aan de slag als office manager; de stille kracht achter de schermen dus (lacht). Ik zorg voor de planning van het team, ben het eerste aanspreekpunt van al onze klanten, volg de inschrijvingen op i.v.m. onze trainingen en activiteiten. Verder maak ik ook offertes op, zorg ik voor de interne en externe communicatie, organiseer ik vergaderingen… Tot slot ben ik ook bezig met de facturatie en de opvolging van betalingen, enz. Ik heb met andere woorden een erg uitgebreid takenpakket!
Hoe ben je aan je nieuwe job geraakt?
Dankzij mijn netwerk. Ik heb een aantal jaren als vrijwilliger gewerkt voor Oxfam Wereldwinkels en mijn huidige bazin heb ik daar ontmoet. Zij wist dat ik mijn job in Brussel had opgezegd en heeft mij gecontacteerd toen ze op zoek was naar een office manager.
Wat zag je in die nieuwe job?
De onderneming heeft een missie waarin ik erg geloof. Ik krijg er de kansen en zelfstandigheid die ik ook bij mijn vorige job had en intussen besefte ik dat een ondersteunende rol ook wel past bij mijn professionele “DNA”. Dat waren best wel belangrijke parameters om te kiezen voor mijn huidige functie.
Wat gaat er zoal door je hoofd wanneer je de balans opmaakt van je huidige professionele situatie?
Hmmm, goede vraag… Enerzijds ben ik blij met het afgelegde parcours: ik heb veel kansen gekregen. Ik heb gewerkt voor een middelgrote onderneming die werkt met overheidssteun, maar ook voor een commercieel Belgisch modebedrijf en voor een kleine onderneming in volle groei.
Het is verrijkend om van die verschillende werelden te mogen proeven en te kunnen leren. Ik ben heel blij met het vertrouwen dat ik altijd heb gekregen van mijn chefs, collega’s en van klanten. Ten slotte ben ik blij dat ik mij ook altijd ten volle achter de missie kon scharen van mijn vele projecten.
Anderzijds denk ik aan al die mogelijke dromen die het meisje van 18 had toen ze voor een vertaalopleiding koos. Die dromen houden heel misschien wel de belofte in van een parcours dat nog wel eens bijgestuurd kan worden (lacht). Wie weet gebeurt dit nog wel…
Heb je tips voor mensen die tijdelijk uit de “rat race” willen stappen? Welke raad zou je aan die mensen meegeven?
Ten eerste lijkt het mij heel belangrijk om geen overhaaste beslissingen te nemen. Neem je tijd om af te wegen of een pauze haalbaar is en op welke manier je die wilt inlassen. Er is immers een groot verschil tussen een korte break of je huidige job opzeggen. Keuzes hebben sowieso gevolgen dus het is toch wel belangrijk dat je erachter staat.
Ten tweede: zorg voor een mooie afsluiter. Ik ben niet met slaande deuren vertrokken bij mijn vorige werkgevers en heb op een fijne manier afscheid kunnen nemen van mijn job en mijn collega’s. Mooie herinneringen meenemen en achterlaten geeft toch wel een fijn gevoel.
Ten derde: onderschat nooit je netwerk! Mijn nieuwe job is uit een compleet onverwachte hoek naar mij toegekomen. Elk contact, alles wat je doet of zegt, kan leiden tot iets nieuws. Een job vinden kan gebeuren op veel meer manieren dan simpelweg via jobadvertenties 😊.
Tot slot: als jij beslist om tijdelijk uit de ratrace te stappen, gun jezelf dat dan ook ten volle. Ons professionele leven duurt lang en het is belangrijk dat we gemotiveerd meebouwen aan onze ondernemingen en aan onze maatschappij.
Dat betekent ook dat er rustperiodes ingebouwd mogen worden! Maak niet dezelfde fout als ik door je te laten opjutten door je omgeving, maar geniet ten volle van jouw “me-time” ver weg van de dagelijkse ratrace waarin we vaak gedwongen worden.
