De Co-Searching conversatiegroep kent veel succes; begrijpelijk, want het is een manier om vrij en zonder vooroordelen over de zoektocht naar werk te praten. Ik ging kennismaken en kwam er terecht in een diverse en enthousiaste groep werkzoekenden.
Weer een donkere, druilerige donderdag in januari. Ik zat al een aantal maanden thuis en de afwijzingen op mijn sollicitaties stapelden zich op. Langzaamaan begon ik wat moedeloos te worden. Ik had nood aan een manier om mijn tijd zinvol te besteden. Dat was wanneer mijn zus me aanraadde om als vrijwilliger aan de slag te gaan. Ze stuurde me een vacature door van Co-Searching: een organisatie die zocht naar een blogger voor haar website. Ik las de vacature en was meteen geïntrigeerd: Co-Searching bleek een vrijwilligersorganisatie die werkzoekenden bijeen brengt om elkaar te steunen met tips, tricks en soms ook gewoon een luisterend oor. Dit leek mij op het lijf geschreven!
Ik nam direct contact op en werd enthousiast onthaald. Meteen werd ik geïnformeerd over alles wat Co-Searching biedt aan werkzoekenden. Het werd mij al snel duidelijk dat zij mij net zoveel konden helpen als ik hen. Ik werd ook voorgesteld aan de Co-Searching blog. Gedurende mijn periode van werkloosheid ben ik begonnen aan een cursus schrijven. Dit heeft mijn enthousiasme voor de creatie en redactie van teksten weer helemaal doen opflakkeren. Deze blog leek dan ook de ideale opportuniteit om tegelijkertijd Co-Searching beter te leren kennen en terug in de pen te kunnen kruipen.
Mijn eerste stap: deelnemen aan één van de conversatiegroepen
Dinsdagochtend om 10 uur zat ik klaar aan mijn computer: mijn eerste conversatiegroep stond op het punt te beginnen. Omwille van Corona gaan alle evenementen nu online door, waar ze voorheen in plaatsen zoals cafés werden gehouden. Onversaagd, haalden we er allen ons eigen drankje bij en toostten we via de camera. Ik werd onmiddellijk warm ontvangen en voorgesteld aan de leden van de groep, die elkaar nu al langer op deze manier ontmoeten. De groep was zeer gevarieerd: verschillende genders, leeftijden en specialisaties, maar ze hadden allen één ding gemeenschappelijk: hun zoektocht naar werk.
Nadat iedereen zich had voorgesteld, kwam de echte dynamiek van de groep in beeld. Solliciteren kan heel vereenzaamend zijn, maar deze groep creëerde een gevoel van verbondenheid. Er werd geluisterd naar wat we reeds hadden gedaan en waarnaar we nu op zoek waren. Er werden tips uitgewisseld over het solliciteren en suggesties gedaan over mogelijke jobopportuniteiten. Er werd geapplaudisseerd wanneer iemand goed nieuws had ontvangen en wanneer iemand minder goed nieuws had, kon deze persoon op de nodige steun rekenen. Dit alles transformeerde het zoeken naar werk van een isolerende activiteit tot iets dat mensen samenbracht.
Na het groepsgesprek was ik overtuigd dat ik mijn match had gevonden. Ik kon niet wachten om mijn ervaringen met jullie, beste lezers, te delen. Hopelijk zetten jullie ook de stap om eens bij Co-Searching te komen kijken: neem deel aan een conversatiegroep, lees over de ervaringen van andere werkzoekenden, of laat je inspireren door één van de workshops. Je wordt met open armen verwelkomd.
Tot binnenkort!
