Het echte leven: wormen en vuile eieren — Logboek van Loes

solliciteren

Het echte leven: wormen en vuile eieren — Logboek van Loes

Geplaatst op 13/10/2021 door Nadia Kara

Deel dit artikel

Ik ben Loes. Geen prille dertiger meer, maar eerder eentje die al ‘een 4ke’ ziet verschijnen in de verte. Ik ben al 10 jaar gezellig samen met mijn vriend. Sinds 3 jaar geleden hebben we er zelfs een tof, pittig mannetje bij! En zoals velen… ben ik op zoek naar een job. Ik vond inspiratie voor deze blog door het lezen van een bijzonder krachtige en verrijkende story van Janne Robinson op Instagram. Haar verhaal herinnerde mij aan mijn verleden in de horeca en gaf mij de moed om mijn jobervaring vanuit een ander perspectief te bekijken. Lees er meer over in deze blog!

Photo by Sincerely Media on Unsplash

In haar story vertelt Robinson ons over haar vriend, die zijn eigen moestuin en kippen heeft. Ze krijgt boerenkool en eieren van hem. Haar romantisch beeld van het koken met producten uit je eigen tuin wordt plots doorprikt. De eieren zijn bedekt met wat kak en pluimen, verschillen van kleur en grootte. Bovendien moet ze voor het koken eerst nog checken of er geen slechte eieren tussen zitten. De boerenkool die ze (te) vlug schoonmaakte gaf haar maaltijd nog wat extra proteïnen: een wormpje… lekker gekookt.

Haar eerste reactie was om alles onmiddellijk weg te gooien, naar de winkel te gaan om betrouwbaar en vooral insectvrij voedsel, en dan helemaal opnieuw te beginnen met koken. Vlak voordat ze het huis verlaat, beseft ze eigenlijk dat het leven gewoon niet zo in elkaar zit.

“Aangename dingen uit het leven, zoals lekker eten of een goeie vriendschap komen meestal door tijd, aanwezigheid, ‘shit and worms’ en hard werk tot stand. Dit is ook hoe ik mijn zoektocht naar werk nu zie.”

Lang niet alles is perfect, of gemakkelijk in ons leven. De liefde is niet altijd gemakkelijk. Business is niet altijd gemakkelijk. Ik dacht hierbij aansluitend: ook werk zoeken is niet altijd gemakkelijk! Het verhaal van Janne deed mij terugblikken op mijn loopbaan. Soms wou ik dat ik er zo hard mogelijk van kon wegrennen. Zowel fysiek als emotioneel.

Maar… ik hoef mijn verleden en vorige jobervaringen niet ‘gewoon weg te gooien.’ Ik kan ze beter bewaren, koesteren en meenemen op weg naar een nieuwe job. Zoals Janne plots besefte dat het leven niet altijd ideaal is, besef ik dat je de minder aangename gebeurtenissen (en herinneringen hieraan) in het leven er nu eenmaal moet bijnemen. Je kan het anders bekijken… als mooie ervaringen en een leerproces.

Photo by Annie Spratt on Unsplash

Aangename dingen uit het leven, zoals lekker eten of een goeie vriendschap komen meestal door tijd, aanwezigheid, ‘shit and worms’ en hard werk tot stand. Dit is ook hoe ik mijn zoektocht naar werk nu zie. Ik moet er tijd in investeren, soms hard voor werken, mezelf durven analyseren en open staan voor nieuwe dingen. Mijn verleden moet ik meenemen als een rugzak vol wijsheden. Niet gewoon als ballast. Zo hoop ik met een open kijk en veel positiviteit mijn zoektocht naar een nieuwe job verder te kunnen zetten.

“Mijn verleden moet ik meenemen als een rugzak vol wijsheden. Niet gewoon als ballast.”

Laat ik je misschien nog even een stukje van m’n eigen werkleven meegeven zodat deze metafoor wat duidelijker wordt. Ik heb 10 jaar lang in de horecagewerkt. Dat was voornamelijk in de zaak van mijn vader; zo’n zalig volkscafé, een bruine kroeg waar er niet meer veel van overblijven. Ik heb daar echt met hart en ziel gewerkt, maar kreeg van de buitenwereld jammer genoeg veel negatieve commentaar op mijn job. Enkele voorbeelden:

‘Dit is iets om als tussenjob te doen.’ ‘Horeca doe je toch gewoon om wat extra cash te verdienen.’ ‘Easy jobke hoor, zelf wat tooghangen.’ ‘Dat is zo 1 van die jobs waar iedereen kan beginnen.’ ‘Ah dat is gemakkelijk , bij je papa werken…’

Ik moet eerlijk toegeven dat ik deze opmerkingen na een tijd begon te zien als een waarheid. Ik nam ze mee als een ballast. Wanneer ik dit alles nu met wat meer afstand bekijk, kan ik eigenlijk veel positieve dingen terugvinden in mijn horeca-ervaring. Het is een kwestie van de wormpjes in de boerenkoolen de vuile eitjes… gewoon te aanvaarden voor wat ze zijn. En er het beste van te maken.

Photo by Brendan Church on Unsplash

Ik ben als beschaamd jong meisje in de horeca ingerold en heb me daar enorm kunnen ontplooien. Er elke dag staan met een glimlach, ook al is het je dag niet… Je moet het maar doen. Klantvriendelijkheid, check! Ik kan je ook verzekeren dat de mensen aan de toog ook wel allemaal hun verhaal hebben en je vaak een luisterend oor bent voor de klanten. Sociaal, betrouwbaar? Check! Je leert in de horeca ook met verschillende mensen om te gaan binnen een groep en samen dingen te plannen. Collegialiteit, organisatie, check! Ik kan zo eigenlijk nog wel even doorgaan... Het voelt heerlijk om mijn jobervaring op deze manier te bekijken.

Het (werk)leven is niet altijd gemakkelijk, laat staan perfect. Net zoals een maaltijd met ingrediënten uit eigen tuin. Maar aanvaarding is belangrijk… Als je het wormpje in de boerenkool en de vuile eitjes aanvaardt voor wat ze zijn, zul je meer rust en geluk ervaren. Het is een kwestie van perceptie; de dingen eens anders te bekijken. Als een ervaring en leerproces. Zoals ze zeggen… Verandering van spijs doet eten. ;-) Succes met jullie zoektocht!

Thanks shit and worms!